จรรยาบรรณของนักข่าว

ข้าพเจ้าว่าไม่เพียงแต่ประเทศไทยเท่านั้นถ้าแต่ก็ยังประกอบไปถึงแทบทุกๆ ประเทศชาตินั่นแหละฮะที่เมื่อมีข่าวในทางที่เสียๆ หายๆ ครั้งใดบรรดานักข่าวทั้งหลายก็ย่อมที่จะอาจหยิบยกเอาข่าวนั้นๆ มานำชักจูงเพื่อเรียกเรตติ้งให้กับสำนักข่าวของตนโดยบางครั้งเป็นการนำชักจูงข่าวที่น่าเกลียดจนเรียกได้ว่าลืมจรรยาบรรณของความคือนักข่าวไปเลยทีเดียวซึ่งจะต้องบอกเลยครับผมว่านักข่าวกับจรรยาบรรณนั้นเป็นเรื่องที่พิเศษมากมาย                ย่อมยอมรับกันอยู่อย่างหนึ่งครับผมว่าสมัยปัจจุบันนี้จรรยาบรรณของนักข่าวมีลดน้อยลงจนน่าใจหาย นักข่าวคำนึงถึงแต่ผลประโยชน์ของตนพร้อมด้วยของบริษัทหลากหลายกว่าความมีมนุษยธรรมที่ควรจะก็จะคือไม่ว่าจะคงจะเป็นการนำแนะนำข่าวที่มีข้อมูลบิดเบือนความจริง นำเชิญชวนข่าวที่ดูหวาดกลัวในเรื่องของภาพพร้อมกับเนื้อหาของข่าว การนำชื่อพร้อมทั้งนามสกุลจริงของผู้เสียหายมาลงโดยที่ไม่ยอมใช้ชื่อสมมติใช่หรือไม่ได้รับความยินยอมจากผู้เสียหายก่อนประกอบไปถึงการเผยแพร่ภาพของผู้เสียหายในกรณีโดนข่มขืนกระทำชำเราโดยไม่มีการปิดบังใบหน้า ซึ่งเรื่องเหล่านี้เริ่มมีมากขึ้นไปในสังคมที่อยู่อาศัยเราในสมัยนี้แถมยังไม่มีใครเด็ดเดี่ยวเรียกร้องหรือเรียกร้องนักข่าวอีกเช่นกันเนื่องจากถือว่าเป็นสิ่งที่นักข่าวสามารถพึงกระทำได้ตามกฎหมายซึ่งก็เป็นเรื่องที่จริงอยู่ครับผมว่ามันไม่ผิดกฎหมายแต่มันผิดกฎจารีตประเพณีอันดีงามในชุมชนที่ไม่ควรกระทำ จนกระทั่งผมเองจึงอยากฝากให้ผู้ที่มีอำนาจในวงการผู้สื่อข่าวประกอบไปถึงเจ้านายนักข่าวรอช่วยสอดส่องตรวจตราให้เรื่องเหล่านี้ลดน้อยลงเนื่องจากมันจะก็จะช่วยให้ภาพจน์ของนักข่าวดูตกต่ำลงนั่นเองฮะ